foto: M.Kawęcki. Sarenka znaleziona pod koniec maja przy blokach w Dygowie.

W ostatnim okresie odnotowujemy zgłoszenia dotyczące znalezionych małych sarenek. W ocenie osób, które je napotykają, zwierzęta potrzebują pomocy ludzi. Tymczasem należy wyjaśnić, że samica (koza) pozostawia urodzone w maju lub czerwcu koźlaki  w ukryciu, przychodząc do nich tylko w porach karmienia. Koźlęta pozostają z matką pod jej opieką przez rok. Ochronną strategią saren jest to, że młode są pozbawione zapachu, a matka opuszcza je zaraz po urodzeniu, w odosobnionym miejscu. Często są to rowy i pobocza dróg, zakrzaczenia, zboża lub żywopłoty. Przechodzące osoby sugerując się, że sarenki są same lub „kwilą”, często zabierają je do domów i dopiero potem alarmują służby. Nie należy ich dotykać, karmić, ani też brać do domu na wychowanie. To może tylko zaszkodzić maleństwom. Koza czując cudzy zapach może je porzucić, a wtedy nie mają już szansy na przeżycie. W takim przypadku powrót do  natury jest trudny i wymaga wysiłku, tak samo jak ich odchowanie, które jest bardzo trudne i wymaga specjalistycznego karmienia. W przeszłości już kilkakrotnie interweniowaliśmy w takich przypadkach.

Apelujemy o niezabieranie i niedotykanie spotkanych na wolności zwierząt – najczęściej nie wymagają one od człowieka żadnej pomocy.